Een klein verhaaltje dat een “oudere” hond en puppy goed samen gaan.

Onze Dewi was 12 jaar oud toen Indy in huis kwam.

Dewi had Foja al mee opgevoed toen ze nog maar net 2 jaar oud was.

Nu, 10 jaar later, 12 jaar ouder, kwam er weer zo’n druktemaker in huis. Eerst maar eens rustig kennis laten maken bij de Wiggly’s kennel in Tegelen. Dewi was erg op zichzelf georiënteerd en had het niet zo op dat drukke jonge spul. Dus besloten om  een aantal keren laten wennen in de kennel aan dat jong spul.

Eenmaal thuis moesten we Dewi op zijn tijd in bescherming nemen tegen dat drukke jonge puppy, Indy genaamd. In de garage het hekwerk opgezet met daarin de “slaapmand” en de stoffen bench, als slaapplaats voor Indy. Dit werd teven de rustplek  voor Indy door de dag heen. Hier moest ze verblijven als wij er niet waren en ze zo druk werd dat Dewi in bescherming genomen moest worden.

In de huiskamer hebben we vloerbedekking gelegd over de tegelvloer. Dit ter bescherming van Indy haar botjes. Ze groeit zo snel en is erg kwetsbaar wat de botten betreft. Tevens een tweede hekwerk op gezet zodat ze hier gebruik van kon maken als ze te druk werd, geen rust kon vinden ( denk aan de “puppy aanvallen”) en Dewi bescherming/rust nodig had van dat jong spul.

Dit zijn de praktische zaken als er al een “oudere” hond in huis is als er een puppy bij komt. De oudere hond is de “baas” in huis en bepaald de dagorde en zet de pup op zijn/haar plaats als deze zijn boekje te buiten gaat. Toch moet je ook de “oude” hond in bescherming nemen tegen de energieke jonge pup. De oude hond dient de grenzen aan te geven en de pub de commando’s te leren. Dus geef de oude hond de commando’s, laat deze het voordoen en geef dan het commando aan de pub. Beloon beiden en je zult zien dat de pub de “oude” gauw genoeg nadoet en de commando’s leert. Natuurlijk is een puppy- cursus en mogelijk een gehoorzaamheidscursus van groot belang voor het leren van de commando’s en het samenspel tussen hond en baas en omgang met andere honden. Thuis oefenen en ook spelletjes doen geeft een goede binding tussen baas en hond.

Dewi heeft haar taak prima en als vanzelfsprekend volbracht, ook op haar oude leeftijd.  Leeftijd is geen belemmering mits je de “oudere” hond op zijn tijd beschermd tegen het jeugdig “geweld” en laatst  genoemde achter de “tralies” zet zodat ook deze gedwongen wordt rust te nemen.

Wij hebben tevens heel goede ervaring op gedaan met de “koets”.  De hondenkar voor achter de fiets of als “kinderwagen”. ( zie foto’s van  ons op FB, Moniek en/of John Maas) Dit is een geweldig hulpmiddel om met de oudere hond te wandelen en de nieuwe pup te dwingen om te delen. Wij hadden deze “koets” zoals wij dit noemen,, in de tuin staan. Met koekjes leerden we de pup hierin plaats te nemen/ te liggen en te blijven. Tevens leerden we Dewi hetzelfde. Langzaam leerden we ze samen hierin plaatst te nemen/te liggen. Eerst stil staand, daarna voorzichtig rondlopend in de tuin, lopend door de straat etc. etc. Uiteindelijk liepen we met Dewi en Indy (als Pup) in de koets naar het bos en door het bos. Ieder mocht dan op zijn tijd “loslopen”.  Na de wandeling gingen we koffie drinken op het terras en leerde Dewi aan Indy hoe dit ging. Liggend onder de tafel rustig wachtend op het lekkers. De "koets" is dus een fijn hulpmiddel om te komen waar je heen wil,zowel voor oud als jong.

Zo heeft Dewi aan Indy geleerd: zit, af, blijf, terras is leuk, en natuurlijk “koets”. 
Dit kost heeeel veel tijd, geduld en erg veel koekjes maar werkt prima zolang je maar rekening houdt met de “oude” hond en deze op tijd in bescherming neemt en zijn rust geeft. Zo leer je ook de pup rust te nemen.

Onze ervaring, ondanks ons pessimisme is, dat jong en oud goed samengaat mits je het goed begeleidt en goed van te voren nadenkt over hoe en wat je wilt. Wij zijn Dewi nog altijd dankbaar voor haar hulp bij het opvoeden van Indy en zien ook in Indy de “erfenis”  opvoeding en invloed van Dewi.

Moniek en John