Na al die blogs van Paul en Annemarie dacht ik, waarom wij niet een keer.
We worden geregeld genoemd in de blogs dus wil ik ons even voorstellen.
Wij zijn Moniek, John en Wiggly Scamp’s Day Dream Dewi. Ons Dewi wordt eind deze maand alweer 11 jaar en is het weer zo’n moment om terug te kijken.
En ik herinner me de dag nog als vandaag dat we 12 ½ jaar geleden contact legden met Paul en Annemarie of te wel de Wiggly’s Family.
Onze Berner Senner was overleden en na een half jaar zonder hond begon het toch weer te kriebelen. Ik had wel zo iets van ik wil perse een bobtail.
Ooit, in mijn jeugd gezien op straat, en dat heeft zo’n indruk achter gelaten dat het nu een Bob was of geen hond meer. Moniek was er nog niet zeker van, de verzorging, borstelen etc. Toch op internet gezocht en de site van Paul en Annemarie gevonden. Lekker dicht bij …..… het kloosterdorp Steyl.
Wij wonen in Venray en dat is zo’n 20 min. rijden. Kon toch niet beter
Na een telefoontje, waar ik al een enthousiaste schooljuf aan de lijn kreeg, een “snuffelafspraak” gemaakt. Het bezoek was geweldig, koffie, vlaai en 2 super enthousiaste mensen en Boppers. Het klikte meteen tussen ons en Moniek en ik hadden zo’n goede indruk van de Wiggly’s kennel dat we ons op de “wachtlijst” hebben laten zetten voor een pub. Verdere zoekacties werden door ons meteen gestaakt. Sindsdien zijn we “gebobt” of te wel Paul en Annemarie zijn al 12 jaar onze dikke vrienden. Dewi was de 1e Wiggly’s die ons leven kwam delen. Twee jaar later kwam onze Wiggly Scamp’s Feeling Blue Foja, voor insiders Foojke.
We hebben met zijn vieren en de andere Wiggly’s (de 8 honden van Paul en Annemarie, de 2 van Math en Anita) en de bobs van Jeu en Annie, al heel wat wandelingen en feestjes gehad. Altijd erg gezellig (met zo een 16 bobs onder de eettafel wil dit wel lukken)
Ook hebben we veel leed met elkaar gedeeld, zowel persoonlijk als het verlies van zes Wiggly hondjes en van Flo (een van de honden van Mat en Anita) alsook ons Foojke. Ook bij Jeu en Annie hebben we afscheid moeten nemen van hondjes. Samen merk je dan wat deze wolbalen voor ons betekenen en welk groot aandeel ze hebben in ons leven.
Na dit verlies , is het mooi om mee te mogen maken dat Paul en Annemarie de kennel, na een pauze, weer nieuw leven inblazen en de Wiggly’s weer op de “kaart”gezet worden.
Lee en Milly hebben, samen met Giddy, de leegte bij hen weer ingevuld en is het voor de Wiggly’s letterlijk weer… show-time. Paul en Annemarie hebben weer iets terug gevonden wat ze een tijdje kwijt waren en gemist hebben.
Het is goed te zien dat de glinstering (lees de bop) in de ogen weer terug is.
Het is ze gegund. Er worden weer toekomstplannen gemaakt w.b.t. fokken, showen etc.
Jongens bedankt voor de afgelopen 12 mooie BOB-jaren en jullie vriendschap.
Voor alle lezers en mogelijk geïnteresseerden, 12 ½ jaar geleden zijn wij ook begonnen met het lezen /bekijken van de site.
U is gewaarschuwd!!
Gr John en Moniek